De groene H — Lobke Meekes

Voor Nieuwe Uitzichten is Lobke Meekes gekoppeld aan het Ald Weishoès in Venlo. Dit markante historische gebouw, dat een verleden kent als weeshuis en bejaardenhuis, wordt momenteel verbouwd. In de nieuwe functie gaat het gebouw onderdak bieden aan een hostel, studentenwoningen en verenigingen uit de omgeving. Het wordt een publiek toegankelijke plek waar vaste bewoners en tijdelijke gasten van Venlo met elkaar in contact komen onder de noemer ‘Stadsherberg’. Lobke Meekes richtte zich in haar vooronderzoek vooral op deze nieuwe benaming ‘stadsherberg’ en een bijkomende begrip als gastvrijheid. Voor wie is deze herberg, welke gasten zullen er komen en zijn er gasten die over het hoofd worden gezien?

Gastvrijheid

Een herberg is ingesteld op voorbijgangers, reizigers en bezoekers van een stad. In een vreemde omgeving kijken deze passanten, vermoeid en hongerig van hun reis, uit naar een warm ontvangst. De ene keer komen ze aangekondigd, een andere keer onverwacht. De één is op doorreis, de ander blijft voor langere tijd. Om het al die verschillende gasten naar de zin te maken, moet een goede gastvrouw/heer zich kunnen inleven in de gast, een luisterend oor bieden en eigen behoeftes en ongemakken opzijzetten. Gastvrij zijn, dat betekent vrije ruimte bieden aan de gast die voor je staat. Vrije ruimte in je herberg, in je agenda en in je hoofd. Maar wat als die gast nou totaal niet op jou lijkt. Plots klopt er een reiziger aan, die de taal niet spreekt en waarvan het onduidelijk is hoelang hij wenst te blijven en of hij hier überhaupt wil zijn. Wat als deze gast niet menselijk is, maar een vogel of een zaadpluis, op zoek naar veilig onderdak. Hoe dan gastvrij te zijn?

Ald Weishoès

Stel je voor dat je zo’n zaadpluisje bent. De stad ziet eruit als een door de mens gecreëerde lava-uitbarsting. Een grotendeels versteende omgeving en op het eerste gezicht onherbergzaam. Maar ook een caleidoscoop van rotsachtige richels, vochtige holtes en potentiële landingsbanen tussen stoeptegels, betonplaten en kieren in de verharding. Het zijn landingsplekken die veelal toevallig zijn ontstaan, maar die inspiratie bieden om tot een ontwerp te komen dat dergelijke groene reizigers gastvrij verwelkomt. Vanuit het idee om de huidige definities van ‘herberg’ en ‘gastvrijheid’ uit te breiden naar plantaardige reizigers, werkt Lobke Meekes aan een voorstel voor het entreegebied van het Ald Weishoès. Door de versteende ‘voortuin’ opnieuw in te richten kan deze een aantrekkelijk rustpunt bieden voor bewoners en voorbijgangers, maar ook een plek bieden om te landen, schuilen, kiemen en zelfs wortel te schieten. Hiermee kan de historische ontmoetingsplek aan de voorkant van het Ald Weishoès transformeren tot een ontmoeting tussen mens en groene stadsbezoekers. Een plek waar elke gast, van inwoner, toerist, student tot zaadpluis welkom is.