In deze staande, gewassen pentekening uit 1945 blikt Cor Dik terug op een verhoor dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft moeten ondergaan in Enschede. Tijdens het verhoor moet Cor onder meer verantwoording afleggen aan de Duitse bezetters voor zijn kunstenaarschap en het jarenlang samen met zijn vrouw uitbaten van een jeugdherberg in het nabij gelegen Delden. De jeugdherberg wordt in de loop van de oorlog toegewezen aan N.S.B.-vrouwen en de Bund Deutsche Mädel. In Verhoor SD te Enschede toont Dik een scherp contrast tussen de zelfvoldane bezetter/ondervrager in de stoel en het afgewende, licht vooroverbuigend trio bij het raam. De innige verbondenheid van onschuldige mensen in het sobere, subtiel in licht en donker uitgewogen interieur, spreekt boekdelen.